Metody wykonania anteny DVB-T2 do odbioru telewizji cyfrowej

Jeśli nie chcesz kupować
anteny DVB-T2 do telewizji cyfrowej, możesz zrobić to sam za pomocą improwizowanych środków. Ponieważ nie ma projektu, który z powodzeniem funkcjonowałby w różnych warunkach, należy wybrać najbardziej odpowiednią wersję urządzenia domowego, w zależności od konkretnej sytuacji.

Proste anteny

Jeśli istnieje pilna potrzeba zbudowania anteny DVB T2, a lista dostępnych materiałów jest ograniczona, możesz samodzielnie złożyć elementarne urządzenie.

Antena „cynowa” (puszka)

Montaż jest prosty i szybki. Dobry odbiór wymaga wysokiej jakości sygnału bez przeszkód. Największy efekt można uzyskać na terenach podmiejskich i małych miasteczkach. Do produkcji potrzebujesz:

• puszki po piwie – 2 szt.;
• śrubokręt, śruby, śruby;
• wtyczka, kabel;
• drut miedziany (mały kawałek);
• taśma klejąca lub taśma elektryczna;
• patyczki drewniane – 2 szt.

W przypadku anteny konieczne jest wykonanie drewnianej ramy w kształcie krzyża. Następnie wykonujemy następujące czynności:

1. Wykonujemy otwory na śruby w środku dna puszek.
2. Usuwamy izolację kabla bez zmiany obrysu zewnętrznego, równą długości trzem słojom + kolejne 20 cm.
3. Przeciągamy kabel przez jeden otwór do drugiego, ustawiając puszki szyjami równolegle. Mocujemy kabel na końcu za pomocą śruby lub wkrętu samogwintującego.
4. Naprawiamy kabel z otworu i jego gołą część między puszkami a drutem.
5. Puszki mocujemy taśmą lub taśmą izolacyjną (wystarczy jeden obrót) do listwy ramy, umieszczonej poziomo.
6. Dołączamy wtyczkę.

Nie uszkodzić kabla podczas zginania, w przeciwnym razie nie zostanie uzyskany dobry sygnał. Nie oszczędzaj na odsłoniętym odcinku kabla – masz margines 0,2 m.

Teraz określamy wymagany odstęp między słoikami. Podłączamy wtyczkę i przesuwamy je wzdłuż paska, aż do uzyskania stabilnego sygnału. Z reguły największy efekt uzyskuje się w odległości 7 cm od jednego słoika od drugiego. Następnie mocno przymocowujemy je do konturu. Jeśli antena jest używana na zewnątrz, przykryj ją polietylenem lub zrób plastikową ramkę. Możesz zaczepić urządzenie na haczyku. Jeśli na wyjściu z otworu pozostaje więcej niż 2 cm odsłoniętego kabla, należy owinąć nadmiar odcinka taśmą izolacyjną. Jak zrobić prostą antenę z puszek pokazano na tym filmie: https://www.youtube.com/watch?v=kt8u3U-Hp8g

„Pętla”

Część aktywna to kabel TV. Ta antena jest wykonana w następujący sposób:

1. Odłącz kabel od uszkodzonej anteny.
2. Porządkujemy koniec.
3. Mierzymy 0,4 m, usuwamy izolację o 20 mm, starając się nie uszkodzić obwodu zewnętrznego.
4. Odsłonięty obszar i wyczyszczony segment są mocno przymocowane równolegle drutem.

W rezultacie jako odbiornik powinieneś otrzymać z kabla okrąg (nieco ponad 0,15 m średnicy). Następnie odmierz 40 mm pośrodku po przeciwnej stronie punktu mocowania i usuń izolację. Teraz można użyć anteny. Wadą urządzenia jest hałas, ponieważ koniec kabla jest otwarty. Ale do tymczasowego użytku taka antena zrobi. Jak zrobić prostą antenę pętlową z kabla, pokazano na poniższym filmie: https://www.youtube.com/watch?v=XdD3nANJbQY

Do takiej anteny na pewno potrzebujesz tunera T2, lub telewizor musi mieć wbudowany T2.

Antena po wyjęciu z pudełka

Materiałem wyjściowym do produkcji urządzenia jest karton. Z niego wycinamy 2 prostokąty 0,25×0,3 m, należy również przygotować:

• Kabel telewizyjny z wtyczką;
• śruby, nakrętki (2 szt.);
• śrubokręt, żyletka;
• drut (najlepiej miedziany);
• jadalny papier lub folia;
• klej (zrobi to urzędnik).

Wytnij 2 kwadraty z papieru spożywczego (obwód powinien być jak kartonowe wykroje). Przyklejamy je mocno do tekturowego wykroju. Usuń resztki kleju.

Unikaj szczelin i występów podczas nakładania folii na karton, w przeciwnym razie jakość odbioru będzie słaba.

Wykonane kwadraty staną się częścią odbiorczą anteny. Teraz podłączamy kabel. Ostrzem wykonujemy otwory na śruby – w rogach kwadratów (sąsiednie boki). Następnie rysujemy kontur wewnętrzny do jednego z otworów, a kontur zewnętrzny (metalową obudowę) do drugiego. Styki mocujemy za pomocą śrub. Stabilny odbiór znajdziemy podłączając kabel do telewizora. Przesuń kwadraty, zachowując równoległe sąsiednie boki. Po znalezieniu wymaganej odległości mocujemy kwadraty do ramy. Obejrzyj wideo z przewodnikiem krok po kroku, jak wykonać taką antenę: https://youtu.be/gwqKRAePtZw

Używaj urządzenia tylko jako
anteny wewnętrznej , ponieważ folia nie jest odporna na wpływy zewnętrzne.

Antena Z – antena decymetrowa do telewizji cyfrowej DVB-T2

To domowe urządzenie jest również nazywane „Kwadratem”, „Zygzakiem Ludowym”, „Rombem”. Poniższy rysunek przedstawia uproszczoną wersję klasycznego zygzaka. Aby zwiększyć czułość, jest wyposażony we wkładki pojemnościowe (1, 2) i reflektor A. Nie jest to wymagane przy akceptowalnym poziomie sygnału. Aby zrobić antenę własnymi rękami, będziesz potrzebować rur wykonanych z miedzi, aluminium, mosiądzu lub paska o grubości 0,1-0,15 m. Podczas montażu konstrukcji na zewnątrz aluminium jest do tego najmniej odpowiednie ze względu na podatność na korozję. Do produkcji wkładek pojemnościowych nadaje się folia, cyna lub siatka metalowa. Po instalacji muszą wykonać lutowanie konturowe.

Kabel należy układać bez ostrych załamań i we wkładce bocznej.

Antena Z dla fal decymetrowych [/ caption] Klasyczna wersja anteny Z charakteryzuje się pracą na 1-5 lub 6-12 kanałach. Aby to zrobić, musisz zaopatrzyć się w:

• listwy drewniane;
• drut emaliowany miedzią 0,6-1,2 mm;
• skrawki włókna szklanego (pokryte folią), wymiary odpowiednich kanałów 1-5 / 6-12:
  • A = 340/95 cm;
  • B, C = 170/45 cm;
  • b = 10 / 2,8 cm;
  • H = 30/10 cm.

E – ten punkt charakteryzuje się zerowym potencjałem – oplot należy przylutować do metalizowanej płytki w celu wsparcia. Parametry reflektora (również dla odpowiednich kanałów 1-5 / 6-12):

• A = 62 / 17,5 cm;
• B = 30/13 cm;
• D = 320/90 cm.

Kolejny schemat i dodatkowe wyjaśnienia, które pomogą w montażu anteny przedstawiamy poniżej:

DIY przestrajalna aktywna antena do telewizji cyfrowej:

https://youtu.be/l1PuJLS7BlM

Antena-osiem

Jest uważany za jedno z najczęściej używanych domowych urządzeń do odbioru telewizji cyfrowej. Ma też inną nazwę –
antena Kharchenkolub biquadrat. Jest to podwójny romboidalny kwadrat. Urządzenie to z powodzeniem można stosować w różnych warunkach, jedynym wyjątkiem są super gęste budynki, gdyż uniemożliwiają one odbiór sygnałów odbitych. Projektując ósemkę, konieczne jest wykonanie poprawnych obliczeń, biorąc pod uwagę długość fali. Wszystkie boki kwadratu i połowa długości odcinka fali muszą sobie odpowiadać. W konsekwencji obwód będzie równy długości samej fali. Na przykład dla DTV w obszarze metropolitalnym będzie to odpowiednio 0,6 m, z jednej strony – 0,15 m. Aby wykonać taką antenę, należy zaopatrzyć się w miedź (2-3 mm) lub aluminium (5-6 mm ) drut. Zgodnie z konstruktywną intencją wymagane będą dwa kwadraty. Konieczne jest odcięcie 2 cm od końców drutu i przymocowanie ich tak, abytak, że wynik jest monolityczną strukturą – 2 kwadraty i wspólny kąt.

Pamiętaj, aby odizolować połączone końce par przewodów ze sobą, w przeciwnym razie antena będzie emitować tylko sygnał.

Do ramy zwykle używana jest prosta belka. Jeśli wszystkie czynności zostaną wykonane poprawnie, odbiornik zostanie natychmiast mocno zamocowany, ponieważ nie ma potrzeby sprawdzania funkcjonalności. Kabel jest wlutowany dokładnie pośrodku, na styku końcówek drutu do jednego z punktów. Obejrzyj wideo o tym, jak zrobić antenę biquadrat własnymi rękami: https://www.youtube.com/watch?v=3o0ZBUcL2f0

Trzyczęściowy lub czteroczęściowy kanał falowy

Dla klasycznego typu trzyelementowej anteny „falowej” charakterystyczne są następujące elementy:

• reżyser, który ma najmniejszą długość i jest skierowany w stronę wieży telewizyjnej;
• prostokątny wibrator;
• reflektor.

Wzmocnienie urządzenia wynosi do 6 dB. Antena może odbierać odbity sygnał DVB-T2 z centrum telewizyjnego oddalonego o około 5 km lub w bezpośrednim polu widzenia do 30 km. Urządzenie takie, nie dając dużego zysku, nie nadaje się do dalekiego odbioru wskazanych sygnałów. Aby zwiększyć wzmocnienie, musisz uzbroić konstrukcję w dziesięć lub więcej elementów. Samodzielne wykonanie takiej anteny jest bardzo trudne. Optymalne jest posiadanie trzech lub czterech elementów. Algorytm działań jest następujący:

1. Konieczne jest zaopatrzenie się w drut miedziany lub rurkę o średnicy od 0,2 do 0,5 cm. Odbłyśnik, kierunkowskaz i wibrator są przylutowane do prowadnicy urządzenia.
2. Konstrukcja jest zamontowana na słupie dielektrycznym umieszczonym obok kabla. Do anteny dołączony jest kawałek kabla antenowego – kolanko U, opór falowy 75 Ohm. Jego długość jest mnożona przez współczynnik skracania właściwy dla marki użytego kabla.
3. Wibrator antenowy jest przylutowany z obu stron środkowymi przewodami kolanka w kształcie litery U. Te ostatnie są połączone w ten sam sposób z ekranami wychodzącego kabla, a jego centralny rdzeń jest połączony z wibratorem anteny.

Dodanie jednego reżysera pomoże zwiększyć wzmocnienie maksymalnie o 2 dB, co na wyjściu da czteroelementową antenę i wzrost stabilnego obszaru odbioru o kilka kilometrów.

Proces produkcji trzyczęściowej anteny kanałowej pokazano na tym filmie: https://www.youtube.com/watch?v=aLY0_7brvbo

Podwójny (potrójny) kwadrat

Samodzielne wykonanie tej anteny jest podobne pod względem obliczeń z urządzeniem dwuprzęsłowym. Cechą konstrukcyjną jest ułożenie kilku identycznych kwadratów jeden po drugim. Główną różnicą w stosunku do ósmej anteny jest brak odbioru stabilnego sygnału z repeatera telewizyjnego, który jest zdalny na znaczną odległość. Zadaniem podwójnego (potrójnego) kwadratu jest odbieranie sygnałów, gdy promieniowanie tła jest wysokie. Często wieża telewizyjna w mocno zagęszczonych budynkach, chociaż znajduje się w pobliżu, mogą istnieć inne wieże odbiorcze o różnych częstotliwościach, które zagłuszają falę decymetrową. To domowe urządzenie jest w stanie bez problemu odbierać fale o określonej długości, a wzmacniacz jest wielopoziomową konstrukcją urządzenia. Kwadraty można łatwo zamontować na drążku. Aby zamontować urządzenie w pionie,statyw (nogi) może być grubym elementem przewodzącym (TE).

Połącz kwadraty ze sobą nie w obszarze aktywnym, ale tylko za pomocą wychodzących TE. Jeśli to nie zadziała, odsłoń kabel bardziej i przylutuj go do dolnych rogów kwadratów, a następnie przymocuj do drążka.

Po zakończeniu montażu kilku kwadratów napraw je tymczasowo i zmieniając odległość między nimi, określ optymalny odbiór sygnału, a następnie zamocuj go mocno. Jak zrobić antenę z kilku biquadratów, aby zwiększyć wzmocnienie, pokazano na tym filmie: https://youtu.be/6mCVeQgPqvE

Antena DVB T2 „Butterfly” („Moth”)

Strukturalnie taka antena charakteryzuje się anteną pionową. Pod pewnymi względami takie urządzenia są podobne do fabrycznych urządzeń typu pin do telewizji cyfrowej wyprodukowanych w Polsce, ale różnią się tym, że używają ramki zamiast układu fazowego. Aby zrobić „motyla” własnymi rękami, musisz zaopatrzyć się w:

• wkręty wiertarskie i samogwintujące;
• linijka i kątomierz;
• szczypce;
• drut (6 mm) wykonany z aluminium o długości 3 m;
• śruby i nakrętki (16 szt.) lub lutownica;
• drewnianym kijem.

Z reguły produkowane w Polsce anteny do telewizji cyfrowej są przeznaczone do montażu na zewnątrz, co oznacza, że ​​ten projekt będzie musiał być zainstalowany również na zewnątrz. Aby wytrzymać silne wiatry, w przypadku długich anten lepiej jest użyć grubszego drutu aluminiowego zamiast miedzianego (3 mm).

Cyfrowe programy telewizyjne obsługują 21 fizycznych kanałów telewizyjnych (częstotliwość 314 MHz, długość fali 0,63 m). Jest to skorelowane z maksymalnym promieniowaniem repeatera RTRS. Wymagana długość obszaru aktywnego to 0,16 m, dla wszystkich anten – 2,56 m. W związku z tym wystarczy trzymetrowy przewód.

Drążek służy jako ramka, jego długość musi wynosić co najmniej 0,6 m. Na ramie należy zaznaczyć „antenki”. Robi się to w następujący sposób:

1. Zaznaczamy 4 punkty na równej (0,2 m) odległości.
2. Z punktów rysujemy linie, powinny leżeć równolegle do siebie i prostopadle do ramy.
3. Mierzymy sąsiednie kąty 30 stopni (2 w lewo i 2 w prawo) od prostych i umieszczamy punkty.
4. Narysuj linie pod kątem do wyznaczonych punktów od centralnych. Te linie posłużą jako przewodnik do instalacji anten.

Biorąc pod uwagę połowę długości przekroju fali 0,15 m, przeanalizujemy dwie opcje niezależnego wykonania takiej anteny.

Produkcja za pomocą lutownicy

W takim przypadku znacznie mniej czasu zostanie poświęcone na wykonanie konstrukcji. Produkty metalowe mocuje się równolegle na drewnianym drążku. W tym celu stosuje się 4 kawałki stali (są one następnie łączone) lub drut. Aby zobaczyć oznaczenia TE, drewniana rama musi pozostać otwarta. Lokalizacje zrostów anten będą służyć jako główne punkty na oznakowaniu, a linie narysowane pod kątem będą służyć jako ich położenie. Bierzemy drut, odcinamy 16 segmentów (po 0,15 m każdy) szczypcami i wykonanymi z nich antenami lutowniczymi, zgrupowanymi po 4 sztuki we wszystkich wyznaczonych punktach.

Pożądane jest, aby wszystkie grupy elementów były owinięte taśmą izolacyjną.

Zaryglowane

Ta opcja nie wymaga żadnych metalowych dodatków do drewnianej konstrukcji – dzięki temu urządzenie będzie lżejsze. Patyk dobiera się o parametrach: szerokość – 4 cm, grubość – od 2 cm Najpierw za pomocą wiertła przygotowuje się „doły” pod antenkami. Wykonane są z boku sztyftu pod kątem głębszym wzdłuż linii na oznaczeniu. Następnie wierci się otwory, przechodząc przez otwory styczne. Rama jest gotowa. Odetnij odcinki 0,17 m od drutu (z marginesem), przygotowane anteny pogłębiamy w zagłębieniach o 2 cm, a następnie mocno przymocujemy nakrętkami i śrubami. Zawijamy anteny cienkim drutem, łączymy się ze sobą.

Wytwarzanie anteny w ten sposób wymaga więcej czasu, ale wyjście jest konstrukcją trwalszą niż wlutowana.

Sposób wykonania przykręcanej anteny motylkowej pokazano na tym filmie: https://www.youtube.com/watch?v=zGpHdvDyt6s

Antena N. Turkin do odbioru telewizji cyfrowej

Urządzenie składa się z 6 pierścieni z metalowego drutu, które pełnią rolę aktywnych wibratorów i elementów pasywnych i są zamocowane na prowadnicy dielektrycznej. Ta antena ma lepszą skuteczność odbioru niż potrójny kwadrat, dlatego często jest instalowana do odbioru sygnałów DVB-T2 dalekiego zasięgu. Antena N. Turkin jest wąskopasmowa, dlatego podczas jej instalacji wymagane będą precyzyjne ustawienia. Musi być zainstalowany w regionie, w którym jest tylko jeden multipleks (jeśli są dwa, muszą znajdować się na bliskich kanałach). Jeśli są one rozproszone na większej liczbie kanałów, odbiór będzie słabej jakości. Urządzenie składa się z następujących części:

• pręt dielektryczny, na którym przeprowadzana jest instalacja;
• reżysery D1 ÷ D3 z odbłyśnikiem R – elementy pasywne;
• V1, V2 – wibratory;
• pierścienie ferrytowe (zakładane na kabel w pobliżu połączenia z wibratorami) – pasujące urządzenie.

Podstawą połączenia aktywnych wibratorów jest kwadrat szwajcarski: krzyżowe połączenie pierścieni z dolnymi nacięciami od dołu.

Do instalacji będziesz potrzebować:

• określić zakres częstotliwości DVB-T2;
• dokonać dokładnego obliczenia rozmiaru urządzenia;
• Zrób szczegóły, przylutuj schemat połączeń.

Wstępne dane dotyczące częstotliwości i numerów kanałów do obliczeń można znaleźć w usługach operatorów telewizji DVB-T2. Rozważymy nadawanie telewizji cyfrowej na kanale 40, 626 MHz. Odległość (L) między elementami – 29, 72, 96, 60, 96 mm (łącznie – 353 mm). Długości kołowe – 470, 465, 460, 484, 489, 537 mm.
Decydując się na parametry, zabierzmy się do pracy:

1. Wybieramy drewniany klocek (jego długość powinna być nieco większa niż 353 mm) na pręt izolacyjny, drut miedziany (najlepiej 2,5 mm kw. I 4 m długości).
2. Zaznaczamy otwory, do których zostaną przymocowane pierścienie, i wiercimy je.
3. Produkujemy wibratory aktywne i elementy pasywne. Przecinamy miedziany rdzeń na obwodzie każdego pierścienia. Wszystkie segmenty zginamy za pomocą pierścieni. W przypadku wibratorów aktywnych końce pierścieni są wykonane ze szczeliną, dlatego zwiększamy długość segmentów o 8 cm, zginamy je pod kątem prostym w bok. Przylutuj poprzecznie do początku następnego.
4. Skracamy kaskady elementów biernych, mocując je następnie na pręcie dialektycznym. Końce pierścieni lutujemy.
5. Instalujemy reżyserów w trawersie. Mijamy skoczek wykonany z cienkiej miedzi, wciskamy pierścień wibratora po obu stronach. Zawijamy sweter wzdłuż ocynowanego miejsca z obu stron i lutujemy.
6. Montujemy wibratory.
7. Instalujemy odbłyśnik.
8. Podłączamy kabel.
9. Sprawdzamy jakość odbioru.

Zanim zaczniesz robić antenę dla telewizji cyfrowej, musisz wiedzieć, który format jest najlepszy dla DVB-T2. Po zapoznaniu się z kilkoma rodzajami anten domowych możesz wybrać opcję najbardziej optymalną dla Twojego przypadku.