Antena paraboliczna – Podstawy aplikacji, montaż i instalacja

Antena paraboliczna w źródłach naukowych może być nazywana reflektorem parabolicznym lub anteną reflektorową. To urządzenie technologiczne przeznaczone do gromadzenia energii. Padając na nią, płaska fala zamienia się w sferyczną i jest skoncentrowana w ognisku. Możliwy jest również proces odwrotny, kiedy fale sferyczne są przekształcane w płaskie. Wymaga to różnych typów i form urządzenia, które zależą od przeznaczenia i zakresu użytkowania.

Typowe aplikacje

W mowie potocznej identyfikowane są koncepcje anteny satelitarnej i parabolicznej, ale tylko specjaliści wiedzą, co to jest i dlaczego takie urządzenie jest potrzebne, w wąskim aspekcie zawodowym. Istnieją różne urządzenia zaprojektowane do odbioru sygnału z jednego z wielu satelitów krążących wokół Ziemi. Antena paraboliczna to rodzaj urządzenia odbiorczego, które ma swoje własne wyraźne zróżnicowanie. [identyfikator podpisu = „attachment_3294” align = „aligncenter” width = „691”]
Antena paraboliczna często kojarzona jest z satelitą [/ caption] Ich obecność wynika z konieczności odbioru telewizji, sygnałów radiowych lub zapewnienia dostępu do Internetu. Funkcjonalność może być wąsko skoncentrowana lub uniwersalna, zapewniająca łączność, centra i sieci łączności kosmicznej, słabo kierunkowe są wykorzystywane w nawigacji satelitarnej i podobnych telefonach.
Paraboliczny wzorzec promieniowania anteny [/ caption]

Historia powstania i rozwoju

W swoich działaniach eksperymentalnych G. Hertz wykorzystywał reflektory paraboliczne. Pod koniec XIX wieku wynalazł antenę o aperturze ponad metra, działającą na ściśle określonych częstotliwościach. Dysponując urządzeniem odbiorczym i nadawczym naukowiec udowodnił istnienie przewidywanych przez Maxwella fal elektromagnetycznych. Wtedy rozpoczęła się era doskonalenia i praktycznego zastosowania:

1. W pierwszej połowie XX wieku G. Marconi, wynalazca z Włoch, był w stanie przekazać sygnał do łodzi płynącej po morzu, w znacznej odległości od wybrzeża.
2. Rok później podobne urządzenie zostało użyte do nawiązania łączności radiowej przez szeroką cieśninę.
3. G. Grotte zbudował pierwszy duży PA iz jego pomocą zajął się badaniem gwiazd. Średnica reflektora nie przekraczała nawet dziesięciu metrów.
4. W czasie II wojny światowej rozpoczęto celowe prace nad ulepszaniem radarów, co dało potężny impuls do rozwoju i doskonalenia urządzeń, doprowadziło do pojawienia się nowego typu anten wyposażonych w wykresy sektorowe.

Uwaga! W latach powojennych ZSRR i USA opracowały nowe formy urządzenia, w których średnica lustra zaczęła sięgać 60-100 metrów. Obecnie są one wykorzystywane w systemach transmisji danych, ciągłe doskonalenie i nowe osiągnięcia naukowców pozwoliły zminimalizować zapotrzebowanie na duże konstrukcje do 1,5 metra czy nawet kilkudziesięciu centymetrów.

Rodzaje i cechy konstrukcyjne

Anteny reflektorowe to nie jedyny, ale najczęstszy typ anten kierunkowych. Stosowane są w najbardziej zmiennych zakresach i na różnych typach stacji. Rozmiar, konstrukcja i materiał wykonania zależą od funkcji i celowości. Lustra wykonane są ze stali lub stopów aluminium o przewodności elektrycznej.
W ostatnich latach zaczęto je wykonywać z kompozytów czy nawet z tworzyw sztucznych, ale jednocześnie musi istnieć powierzchnia odbijająca – ona też jest zmienna. Można zastosować siatkę metalową lub folię, farbę przewodzącą prąd elektryczny. Istnieją również inne typy:

• osiowosymetryczny , z jednym lub dwoma zwierciadłami, symetryczny lub z przeciwreflektorem, pierścieniowy;
• offset , który jest wycięty z lustra parabolicznego, z offsetowym wzorcem promieniowania;
• ŚWIATŁA PRZEDNIE lub fazowe układy antenowe , z kilku nadajników, ze zmiennymi typami anten (listwowa, oporowa lub szczelinowa);
• słabo kierunkowy , o szerokiej charakterystyce promieniowania, pomimo pewnych niedociągnięć, współpracuje z satelitami wykrywalnymi wizualnie i nie wymaga dodatkowego naprowadzania;
• fala biegnąca – wzmocniona (w porównaniu z bezkierunkową, ale działającą w zakresie metrowym lub decymetrowym).

Uwaga! Wybór anteny satelitarnej do odbioru sygnału telewizyjnego powinien być podyktowany kilkoma względami – materiałem (odporność na wpływy zewnętrzne po umieszczeniu w powietrzu), rodzajem reflektora i jego jakością, liczbą przetworników i sposobami ich mocowania. Ważnym warunkiem jest jakość, wytrzymałość i odporność na korozję.

Rodzaje anten typu parabola [/ caption]

Zastosowanie i montaż

Każde urządzenie radiotechniczne wykorzystywane jako nadajnik lub odbiornik jest organiczną częścią systemu i jednym z jego podstawowych elementów. Instrukcje, jak to zrobić samemu, zależą od wybranego rodzaju, rozmiaru i przeznaczenia. Antena reflektorowa ma spore zalety – działa w różnych zakresach. Takie urządzenia mają stosunkowo wysoką wydajność i dość niską temperaturę hałasu. Parabolic jest ich najbardziej typowym przedstawicielem. Prostota urządzenia nie oznacza, że ​​przy wykonywaniu własnymi rękami nie trzeba brać pod uwagę specyficznych wymagań indywidualnego zamówienia. Najbardziej ogólne informacje znajdują się na poniższym filmie: https://youtu.be/6Cku8eGomec Średnica talerza w ofercie w sprzedaży wynosi od 55 cm do 80 cm, a to nie jest najtańsza z przyjemności.Majsterkowicze oferują wiele szczegółowych instrukcji, jak wykonać anteny, a także jak zainstalować i skonfigurować, od wyboru miejsca, obliczeń, po końcowe strojenie. Jednocześnie wskazuje się, że każdy zestaw powinien składać się z wielu części. Część z nich można wykonać w miniwarsztacie, kupić osobno w specjalnym sklepie lub kupić w zestawie (nie wszystko można tam zadowolić jakością czy właściwościami, ale wychodzi taniej, a wszystko od jednego producenta ). [identyfikator podpisu = „attachment_3289” align = „aligncenter” width = „585”]kupowane w specjalnym sklepie osobno lub kupowane w zestawie (tam nie wszystko może Ci odpowiadać pod względem jakości lub właściwości, ale wychodzi taniej, a wszystko od jednego producenta). [identyfikator podpisu = „attachment_3289” align = „aligncenter” width = „585”]kupowane w specjalnym sklepie osobno lub kupowane w zestawie (tam nie wszystko może Ci odpowiadać pod względem jakości lub właściwości, ale wychodzi taniej, a wszystko od jednego producenta). [identyfikator podpisu = „attachment_3289” align = „aligncenter” width = „585”]
Jak moc zależy od średnicy anteny [/ caption]

Ważny! W zestawie znajduje się talerz lustrzany, odbiornik (jego rodzaj zależy od postawionych celów), ale głównym celem jest odbiór i konwersja sygnału z satelity na ekran telewizora, w postaci obrazu, trzy konwertery, które zapewniają jednoczesne odbiór z trzech satelitów, łączniki (często pojawiające się w opisach jako multifeeds),
kabel , złącza sprzęgające i właściwe mocowanie anteny.

Wybierając miejsce do zainstalowania takiej anteny, preferowana jest strona południowa lub południowo-zachodnia. Jest to ważne, ponieważ wszystkie satelity znajdują się na orbicie geostacjonarnej dokładnie z południowego wschodu na południowy zachód. Jeśli nie ma okien wychodzących na południe, pozostaje jedyna opcja – instalacja na dachu.

Zabronione jest instalowanie anteny pod odpływem dachu.

Antena jest zamocowana pod kątem około 25 °, czyli wygląda trochę w dół, jak na zdjęciu:
Podczas ustawiania anteny bardzo pomocny będzie poprawnie obliczony azymut. Aby określić azymut, użyj kompasu magnetycznego. Jest wyrównany równolegle do ziemi, aby ustalić kierunek północny. W takim przypadku konieczne jest wybranie obiektu do odniesienia. Stopień jest liczony na kompasie zgodnie z ruchem wskazówek zegara (od zera do linii łączącej się z wybranym obiektem). W ten sposób obliczany jest azymut magnetyczny. Do otrzymanego wyniku dodaj lub odejmij deklinację magnetyczną danego regionu. Aby dostroić antenę, użyj specjalnej wersji programu SATTV.
Po zainstalowaniu go wzdłuż ścieżki C: \ Program Files \ SATTV 2.0 \ Zone, jego bazy będą zawierały ścieżki do obszarów zasięgu satelitów. Gotowy zestaw lepiej zainstalować zgodnie z załączoną instrukcją. Zwykle płyta jest całkowicie zmontowana, a dopiero potem rozpoczyna się instalacja. Zaleca się stosowanie sztywno zamocowanego pionowego wspornika metalowego, który nie będzie zależał od warunków atmosferycznych i nie utraci jakości obrazu. Precyzyjne dostrojenie głowic i ich prawidłowe podłączenie do przełącznika jest konieczne, aby dopasować ustawienia tunera i połączenia w antenie. Montaż, instalacja i konfiguracja anteny parabolicznej do odbioru sygnału satelitarnego: https://youtu.be/XNk-KTjEgEY

Charakterystyka anteny reflektorowej

Zastosowanie anten parabolicznych uczyniło z nich nieodzowny element krajobrazu nie tylko miejskiego, ale również wiejskiego. Ale wynika to nie tylko z rozpowszechniania się telewizji satelitarnej. Wykorzystywane są w systemach radarowych, do komunikacji bezprzewodowej, przekaźników radiowych, satelitów i przestrzeni międzyprzestrzennych oraz są wykorzystywane w działaniach radioteleskopów. Za główne cechy użytecznego urządzenia uważa się szerokość wzorca promieniowania, jego kształt, sprawność i wzmocnienie, efektywny obszar i tak dalej. Rozważmy główne:

• naświetlacz (1 lub więcej), tworzy DN;
• szerokość wiązki jest określona przez główną funkcję – odbiór lub transmisję, istnieją na to specjalne formuły;
• Wydajność może zależeć od cech konstrukcyjnych (nieciągłe lustra, siatki stosowane w celu zmniejszenia masy lub zmniejszenia odporności na warunki atmosferyczne).

[identyfikator podpisu = „attachment_3288” align = „aligncenter” width = „572”]
Skupienie anteny parabolicznej [/ caption] Domową antenę satelitarną można wykonać na różne sposoby – przyklejając do betonowej podstawy, ze starego parasola i folii aluminiowej (potrzebny jest wzmacniacz z zasilaczem), z cienkiej blachy, z pleksi, a nawet z drutu. Na filmie mistrz zdradza tajniki wykonania parabolicznej anteny satelitarnej własnymi rękami: https://youtu.be/HBkfdb6rK2E Pozorna prostota w opisach rzemieślników ludowych w rzeczywistości wymaga pewnych umiejętności pracy, narzędzi i wolnego czas. Urządzenia domowej roboty są tańsze, ale jakość obrazu na ekranie telewizora nie zawsze osiąga pożądany poziom. Kupując gotowy zestaw, musisz wyraźnie określić nie tylko lokalizację, ale także parametry. W niektórych regionach Rosji minimalna średnica jest wystarczająca do odbioru poszczególnych kanałów,a czasami 90 cm to za mało.